முன்குறிப்பு:
இக்கவிதை என் நெருங்கிய கல்லூரிப்பருவ நண்பன் 'பாலமுரளி கிருஷ்ணா'வின் எதிர்பாராத மரணத்தின்(7-1-2014) விளைவாலும் அதனாலுண்டான வேதனையாலும் அவன்மீதிருந்த ஒரு பாசத்தாலும் அப்போதே கர்த்தர்மீதிருந்த அசைக்கமுடியாத விசுவாசத்தாலும் தோன்றியது.
"என்னுற்ற நண்பனை மீண்டும் உயிரோடு
காண்பதற்காகவே இப்பொழுதெல்லாம்
கிறிஸ்துவின் இரண்டாம் வருகையானது
மிகச்சமீபமாய் இருக்கவேண்டுமென
வேண்டிக்கொள்வதே என் ஜெபமாயிற்று.!"
பின்குறிப்பு:
இக்கவிதையானது கண்டிப்பாக உண்மையாகத்தான் போகிறது, நானும் அவனை மீண்டும் காணத்தான் போகிறேன், என்னகொஞ்சம் அதற்கு சிறிது காலமாகும். "அந்த நாளையும் அந்த நாழிகையையும் என் பிதா ஒருவர் தவிர மற்றொருவனும் அறியான்"(மத்தேயு 24:36 & மாற்கு 13:32). இது எப்படிச் சாத்தியமாகும் என்பதையும் சொல்லுகிறேன்.
"கர்த்தர் தாமே ஆரவாரத்தோடும், பிரதான தூதனுடைய சத்தத்தோடும், தேவ எக்காளத்தோடும் வானத்திலிருந்து இறங்கிவருவார்; அப்பொழுது கிறிஸ்துவுக்குள் மரித்தவர்கள் 'முதலாவது' எழுந்திருப்பார்கள். ஆகையால், இந்த வார்த்தைகளினாலே நீங்கள் ஒருவரையொருவர் தேற்றுங்கள்." - I தெசலோனிக்கேயர் 4: 16 & 18. இந்த வசனத்தில் சொல்லியுள்ளபடியே இது ஆகும் அப்போது அவனும் எழுப்பப்படுவான், நானும் அவனை முகமுகமாய் காண்பேன்.
நானும் இதனை வெறுமனே நம்பாமல், ஆணித்தரமாக உத்திரவாதமாக நம்பி விசுவாசிக்கிறேன், ஏனெனில் "வானமும் பூமியும் ஒழிந்துபோனாலும், நியாயப்பிரமாணத்திலுள்ளதெல்லாம் நிறைவேறுமளவும், அதில் ஒரு சிறு எழுத்தாகிலும், ஒரு எழுத்தின் உறுப்பாகிலும் ஒழிந்துபோகாது என்று மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்" - மத்தேயு 5: 18 என்கிற வசனத்தின்படி இதெல்லாம் கட்டாயமாக நிறைவேறியேத் தீரும்.
ஆமென்.!
